PİYANO

“ Sanatın gerçek işlevi ve amacı mutluluktur.”

Piyano;  geniş bir literatüre sahip olması, çoksesli kullanılması, eşlik çalgısı olması özellikleri ile hem bir eğitim alanı olarak hem de etkili bir eğitim aracı olarak, çalgı eğitiminde önemli bir yere sahiptir. Müzik eğitimcileri tarafından, müziği çalma, dinleme ve okuma becerilerini kazanma, müziği anlama, müzik bilgisi oluşturma ve diğer müzik çalışmalarına temel oluşturma bakımından, en evrensel ve en temel çalgı olarak kabul edilmektedir.

Çoksesli bir çalgı olmasından dolayı, bu öğrenimi gören kişilerin, kulak eğitimleri de gerçekleşmekte ve gelişmektedir. Bu bakımdan piyano eğitim/öğretimi, müzik eğitimi programının en temel basamağıdır.

Müzik eğitiminde araç olarak kullanılmaya en uygun ve yararlı çalgının piyano olmasının başlıca nedenleri ise şunlardır:

  • Sabit perdeli olduğu için entonasyon zorluğu ve bozukluğu söz konusu değildir.
  • Parmağın bastığı yerden (piyanonun akordu bozuk olmamak koşuluyla) doğru ses çıkmaktadır.
  • Ses sınırları geniştir. Hem kadın (ya da çocuk), hem erkek ve hem çalgıların seslerini verebilen geniş ses yelpazesine sahiptir.
  • Her türlü ajilite (çabukluk) mümkündür. Kısa değerde sesler kolayca çıkmaktadır.
  • Armonik-polifonik karaktere sahiptir.
  • Çoksesli kulak eğitimine en uygun çalgıdır.
  • Armonik eşlik çalgısıdır.
  • Her çeşit çoksesli eserin redüksiyonu icra edilebilmektedir.
  • Koral ve orkestral eserler çalınabilmektedir.
  • Büyük eserlerin analizine elverişlidir. Edebiyatı zengindir.

“ Ruhselman Sanat” eğitimi Piyano öğretiminde; öğrenci, yalnızca piyano çalma tekniğini kazanmakla kalmaz, aynı zamanda  piyano eğitiminden zevk alabilmesi de sağlanır. Bir piyano öğretmeninin sanatçıdan farkı; mesleki bilgi ve becerisini, tek bir yöntem ya da teknik yerine bireysel farklılıkların göz önünde bulundurulduğu, farklı yöntem/tekniklerin kullanıldığı bir eğitim programı uygulamasıdır.

Ruhselman Sanat Eğitiminde, Öğrencinin, bilgileri ve kuralları ezberlediği, pasif konumda olduğu bir öğretim programı yerine; öğrenci merkezli, bilgilerin sürekli güncellendiği ve öğrencinin bu bilgileri yaşayarak öğrenebildiği bir öğretim programı tercih edilir.

“Sanatı, yaşam için öğrenmeliyiz…”